مناجات ماه رمضانی با صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
آقا نصیب من کن، چشمان تر شب قدر لطفی کن و دوباره، من را بخر شب قدر نفسم مرا زمین زد، شرمنـدهام شدم بد حالا رسیدهام باز، بیبال و پر شب قدر بـین هـمه گـداها، آقا بـبـین که هـسـتم بیچاره و فقیر و، درمانده تر شب قدر دیدی که در گناه و،غفلت گذشته عمرم امـا زدی صدایم، بـار دگـر شب قـدر بیسـر پـنـاه هـستـم، آقـا بـگـیر دسـتم نگْذار که بمانم، در پشت در شب قدر آقا بیا و بنْـویـس، روزیِ نـوکـرت را اهل دعا و گریه، در هر سحر شب قدر حتما نگـاه کرده، حیـدر به حـال زارم چون آمدم بگیرم، قرآن به سر شب قدر دلتـنگ و بیـقـرارم، باز الـتماس دارم پائینِ پای ارباب، من را ببر شب قدر |